-
1 ἠχήεις
ἠχήεις, εσσα, εν, schallend, tönend, tosend, brausend, ϑάλασσα Il. 1, 157; δώματα ἠχήεντα, hohe, hallende Gemächer, Wohnungen, Od. 4, 72 h. Cer. 104; δόμοι Hes. Th. 767; sp. D.; χαλκός Ap. Rh. 1, 1236; auch τέττιξ, Mel. 111 (VII, 196); πυρὸς πρηστήρ Col. 52; auch ἀκουή, mit Geräusch erfüllt, Parmenid. D. L. 9, 22. S. ἠχέεις.
-
2 ἠχήεις
A sounding, ringing, roaring,θάλασσα Il.1.157
; δώματα ἠχήεντα high, echoing rooms or halls, Od.4.72;δόμοι ἠχήεντες Hes. Th. 767
;χαλκός A.R.1.1236
; ἰά prob. l. in A.Th. 915 (lyr.); θρόος αὐλῶν Epic. ap. Plu.2.654f;τέττιξ AP7.196
(Mel.); of the ears,ἠ. ἀκουή Parm.1.35
; cf. ἠχέεις. -
3 ἠχήεις
ἠχήεις, εσσα, εν, schallend, tönend, tosend, brausend; δώματα ἠχήεντα, hohe, hallende Gemächer, Wohnungen; auch ἀκουή, mit Geräusch erfüllt
См. также в других словарях:
MARMOR — I. MARMOR apud Taprobanitas in pretio, ut et testudines, haud secus ac apud Romanos, inter instrumenta nitidioris et elegantioris vitae. Et quidem apud hos L. Crassus Orator primus peregrini marmoris columnas habuit, in Palatio, Hymettias tamen… … Hofmann J. Lexicon universale
ηχήεις — εσσα, εν (Α ήχήεις, εσσα, εν) αυτός που παράγει ισχυρό ήχο ή θόρυβο, ηχηρός, ηχητικός, ηχογόνος, βουερός («θάλασσά τε ήχήεσσα», Ομ. Ιλ.) αρχ. 1. αυτός που τραγουδά, που κάνει βόμβο, που θροεί 2. αυτός που αντηχεί ισχυρά («κάδ δώματα ήχήεντα», Ομ … Dictionary of Greek
